Nu heb ik duidelijk het verschil gezien met gewone agrimonie: het zaaddoosje, met één zaadje, heeft maar voor een deel ribbels. Alleen aan de bovenkant, bij de gekromde borstelharen, die haakjes. Het schijnvruchtje van de gewone agrimonie is helemaal gegroefd.
De onderste borstelharen staan bij de welriekende ook wat naar de stengel toe gebogen, bij de gewone niet.
Bij wrijving van de bladeren geven ze een zoetzure geur af. Las ik en dat ga ik proberen want dat ben ik vergeten. Dit momenteel een van de 10 ’tentoongestelde’ Rode-Lijst-soorten in de Botanische Tuin.
De naam Agrimonia komt waarschijnlijk van het Oudgriekse ‘Argemone’, letterlijk vertaald ‘vlek op het oog’ of grauwe staar. Hiermee werden planten aangeduid die heilzaam waren voor de ogen.
No responses yet